Skrifpúltið

Today I went cross-country skiing for the first time in more then a year. Skiing on lake Mývatn in -15°C calm and sunny weather..... well, there´s nothing exactly like that.

I was in a shitty mood the other day so I went out for a walk. I took a photo of a nearby trees and tonight I decided to do a very loos and free version of them.

It always feels strange to me to talk about my studio. It sounds so professional and since I´m just a hobby watercolorist, I usually just talk about my hobby room. I actually gave it the name Pompidou when we first moved in- but the name got confused in my wife´s head and she said "Hobby-do". So that´s what we have always called it after that. Few weeks ago we were visited by a photographer called Aline Fournier from Switzerland and she spent some time with me in Hobby-do and I painted her a sketch from a local lamb chop feast. I´m very happy with the outcome and as times go by I think these photos will be very dear to me.

Yesterday I did little bit of this and that. Mostly postcard sized doodle with my new big fellow. The one with the birch and the house looks alright from a distance to.

Continued my journey with my no. 30 da Vinci but this time I got lost in details and lost the feeling.

I'm hooked on small sheets and big brushes at the moment. This is from Skolavordustigur, Reykjavik.

I had a walk before lunch today. I tried to put it on paper when I got back home even though I didn´t take any pictures.

Found a picture from Húsavík on my cloud. Decided to give it a go with the big brush.

I did this sweet little sketch with my new da Vinci synthetic no. 30. I had the paper lying on the table and was standing both for drawing and painting. It gives it a certain loose quality that I like. The scene is from Saudarkrokur- where we used to live. The bakery is the house on the left and the red house across the street is a restaurant.

We decided to go to Skagafjordur for few days. I took with me some brushes and postcard size paper. Tonight I did 3 sketches- the two below are done with my new no. 30 synthetic. I actually like the lighting pretty well in the bottom geyser and the shadows from the rizing steam. Maybe I´ll work more with that.

Today I got a new brush. It´s a huge synthetic da Vinci no. 30. I did this quick birch study on a very cheap hot pressed paper. It´s amazing how fine lines you can achieve with this big beast.

I didn´t get anything going for me today with the painting process. Three attempts but everything ended up in the bin. But the weather was great and we had these beautiful long winter shadows on the snow. Maybe tomorrow.

Even though it is much easier for me to put my weird thoughts into words in Icelandic, I´m going to start blogging in English. There are few reasons. Number one is that I have some friends abroad that don´t understand what the hell I´m saying (in some cases it is maybe for the best). Number two; when looking at the traffic sources in my blogger overview, I can see that I´m getting lots of hits from other countries. I have now forgotten reason number three but it had something to do with a dog riding skateboard and smoking a pipe. I was going to post a sketch tonight but it was all messed up with bent shadows and shitty colors. I often work to fast and if I do that without knowing what I´m about to do -when I do not have a plan- I occasionally mess things up.  Hopefully I can put something better in tomorrow. Cheers, Bjarni

Prufaði þetta á alvöru pappír. Gott að mála aftur- maður er eitthvað að komast í gang.

Ég reið á vaðið í póstkortapælingum með mynd frá Tjörninni í Reykjavík. Heildarstemmningin er fín en ég þarf aðeins að "þétta" fuglana.

Gerði þessa skissu í von um að þetta kæmi mér í gang aftur eftir mikla leti. Gerði hana með risapensli(nema staurana.

Ég veit ekki hvort maður fái svona mikla útrás fyrir sköpunarþörfina við að skottast allan liðlangan daginn heima með litlum engli, en ég hef ekkert málað lengi lengi. Finn mér allskyns afsakanir; allt í drasli í vinnuherberginu, á ekki skorinn pappír tilbúinn, veit ekki hvað ég á að mála. En ég ætla helst að nýta morgundaginn í að snúa þessari þróun við. Annars er ég búinn að lesa mikið upp á síðkastið (sem hjálpar ekki til við máleríið). Síðan um jól er ég búinn að fara í gegnum Spámennina í Botnleysufirði eftir Kim Leine, Morðið í austurlandahraðlestinni eftir Agatha Christie, Náttblindu eftir Ragnar Jónsson og er langt kominn með Kötu eftir Steinar Braga. Svona lítur örrýni út um þessar bækur: 1) Spámennirnir: Stórt og mikið meistaraverk! 2) Agatha Christie: Hryllilega þunnt og leiðinlegt aflestrar. 3) Náttblinda: Kemur verulega á óvart! 4) Margslungin, sársaukafull og djúp saga sem heldur. Vonandi birti ég samt málverk í næsta bloggi.

Fékk eina af mínum þráhyggjum í kvöld og eyddi löngum tíma í að finna mynd frá Reykjavíkurhöfn til að mála. Fann ekki það sem ég leitaði að en blandaði saman gamalli bátamynd við nýrri og skissaði gróflega upp. Þarf eiginlega að fljúga suður og taka mynd sjálfur.

Mynd eftir Alvaro Castagnet Ég er komin heim eftir Reykjavíkurferðina og maður er eitthvað hálf slæptur. Hlakkaði mikið til að komast heim að mála en nú er ég eiginlega of þreyttur til þess. Ég ætla þess í stað að leggjast upp í rúm og lesa í Kötu eftir Steinar Braga. Ég er kominn aðeins áleiðis og hún rígheldur mér. Í síðustu viku lauk ég við Spámennina í Botnleysufirði eftir Kim Leine og það eina vonda við þá lesningu er að ég þekki engan sem er búinn að lesa hana. Ég hlakka svo til að ræða hana við einhvern. Ég setti hér inn að gamni eina grófa skissu frá Alvaro Castagnet sem er töframaður með vatnsliti. Þetta er svo einfalt hjá honum. Hann hefur svo mikið vald yfir því sem hann er að gera, á annars mjög frjálslegan hátt, að það er ótrúlegt.

Þessa gerði ég með litla ferðasettinu mínu í skissubókina. Ég hlakka til að prufa þetta á alvöru pappír með réttu verkfærunum.

Akureyri er föst undir nálinni hjá mér. Þetta eru 2 lauslega unnar skissur- svona atmospheric pælingar. Þær eru bara unnar á á frekar sléttan Bockingford pappír sem dregur ekki vel í sig raka og lit og því eru þær frekar litlausar.

Ég er eiginlega ánægðari með þessa heldur en myndina frá í gær. Ég ákvað að einbeita mér að stóru formunum, fá meiri contrasta og einfalda þetta niður eins og mögulegt er. Auðvitað gleymdi ég mér aðeins í díteilunum. Það fyndnasta er samt að ef maður ber saman stærðina á ruslatunnunni og mannverunni, kemur í ljós að hann hlýtur að vera dvergur. Well.....  Ég ætla að halda áfram að dunda mér við þetta mótíf og gera aðra í kvöld