Dagur #52

Úr ævintýraferð gærdagsins.

Í gær var ég kominn með svo mikið samviskubit yfir að hafa börnin í lausagöngu allan daginn að ég ákvað að sleppa því að taka æfingu og gera eitthvað með börnunum. Ég henti því sunddóti í poka og hengdi hjólatösku á ferðahjólið fyrir innkaupaferð. Við fórum í Bónus og versluðum helstu nauðsynjar og fórum svo þaðan í sund. Það var fínt að komast í sund og langt síðan við fórum síðast. Það var nóg um að vera í sundi þrátt fyrir að veðrið væri ekkert frábært og mikið um ferðamenn. 

Eins og ég var búinn að koma inn á í fyrri póstum þá er ég hættur að æfa eftir ákveðnu plani í bili. Núna er ég bara að hjóla til að njóta, fer út þegar veðrið er gott og mig langar til. Það er mjög frelsandi og miklu skemmtilegra. Það þýðir samt ekki að ég sé ekki að ég sé bara í einhverju dútli. Ég held áfram að keyra á brekkur og taka erfiðar æfingar þegar þannig liggur á en reyni líka að passa mig á því að vera stundum bara rólegur. 

Ég er búinn að hjóla alla daga í þessari viku og ég væri að ljúga ef ég segði að öxlin findi ekki eitthvað fyrir því. Ég tók erfiða ferð upp í Hlíðarfjall á þriðjudaginn og var standandi þó nokkur hluta af leiðinni. Það espar upp smá pirring í öxlinni og ég er meðvitaður um að ég þurfi að passa mig og sjálfsagt best að reyna að sitja bara sem mest.

Við Harpa erum að fara með börnin upp í sveit um helgina og að sjálfsögðu tökum við hjólin með. Við sjálfsagt tökum 2-4 klukkutíma á morgun og hinn. Hlakka ekkert smá til og vona að veðrið verði gott.