Vani og rusl

 "Habits are the way to improve yourself. You don't have a lack of "motivation". You have lack of habits, and a lack of understanding of how to intelligently create habits."

Ég fæ nú stundum kjánahroll þegar ég sé eitthvað sjálfshjálpar eða "motivational" efni á netinu. En ég tengdi svo sterkt við þetta hérna að ofan og stal því úr einhverju story á Instagram. Að fara úr því að vera alltaf að reyna að mótívera mig upp í eitthvað átak og brjálæði- yfir í það að koma ákveðnum hlutum upp í vana. Borða venjulegan mat (yfirleitt hollt)- en ekki endilega sleppa alveg því sem gerir lífið þess virði að lifa því. Hjóla og ganga í staðinn fyrir nota bíl. Hreyfa sig helst alla daga. Ef maður kemst ekki í ræktina, gerir maður bara eitthvað heima, bara eitthvað smá- og gerir það helst alla daga. Þú sérð ekki árangur strax en hann kemur. Staðfesta umfram brjálæði og magn umfram ákefð. Hlusta á líkamann, ekki fá strengi. Heilbrigð skynsemi.

En þó að ég sé með háleit markmið á þessum tímapunkti og stefni á að hámarka árangurinn, þá þýðir það ekki að ég sé ekki að fara eftir þessu hérna að ofan. Ég hef gert mjög jákvæðar breytingar á lífi mínu (komið hlutum upp í vana) og mun halda því áfram. Þó ég ákveði á næsta ári að hætta að æfa eftir prógrammi þá held ég áfram að hjóla mér til skemmtunar, fara í ræktina eða bara fjallgöngur. Ég vil geta farið með börnin mín í fjallgöngur þegar ég verð áttræður. Ég vil ekki vera verkjaður þegar ég reima skóna, með bakflæði, stirður þegar ég fer fram úr rúminu eða verða móður við að labba upp Gilið. En nóg um það.

Úr tölvupósti sem ég sendi á vin:

"Stundum vildi ég vera gaurinn sem á bara 2 mismunandi langerma merino boli (sem ég væri alltaf í til skiptis), tvennar gallabuxur, eina skyrtu og 2 jakka- einn fínan og annan ekki. Eina lopapeysu.  Að ég væri ekki með 8 tegundir af mismunandi fræjum, hnetum og þurrkum ávöxtum í eldhússkápnum sem eru útrunnin og ekki með fullt af drasli í frosti sem ég veit ekkert hvað er gamalt. Stundum vildi ég að allt föndrið sem börnin hafa komið með úr skólanum væri horfið og ljótu málverkin sem ég fékk í brúðargjöf væru gufuð upp. Að ég ætti ekki gulan bónuspoka í fataskápnum fullan af bindum, slaufum og axlaböndum sem ég aldrei nota. Að ég ætti ekki 8 pör af skóm sem sér ekki á en ég er búinn að fá leið á. Að jakkafötin hans afa væru horfin og líka gönguskórnir sem pabbi gaf mér og eru örlítið of stórir. Að skúffurnar með snúrunum, saumnálunum, batteríunum, gömlu farsímunum og útlenda klinkinu væru orðnar tómar."

En afhverju var ég að skrifa þetta? Ég hef ekki hugmynd? En þetta var bara einhver svoleiðis dagur. Í kjölfarið hreinsaði ég vel úr fataskápunum og fór með fullt af drasli á grendarstöð. Ég á eldhússkápana eftir en stefni að fara í þá fljótlega.

Stundum kemur bara eitthvað tímabil hjá mér þar sem mér finnst ég vera að drukkna í einhverju helvítis drasli sem ég hef ekkert við að gera og hata að vera með tilfinningalegar tengingar við hluti. Spurning um að koma upp einhverjum góðum vana í þessu samhengi og fara að lifa einfaldara lífi.