Ný vika, nýtt upphaf, kannski nýtt tjald

 

Við fórum í smá road trip með Þórði um helgina.

Nú er ný vika byrjuð og börnin að fara til mömmu sinnar. Ég kvíði því alls ekki, en ég veit samt alveg að það verður svolítið tómlegt í kofanum í kvöld. Það er því fínt að maður hefur nóg fyrir stafni þessa vikuna. Ég þarf að klára að þrífa íbúðina (náði ekki að klára helgarþrifin í gær), ég þarf að laga til í geymslunni og koma þangað dóti sem ég ætla að taka niður af veggjum. Á morgun er ég að spá í að biðja Þórð að fara með mér eina ferð á gámasvæðið og í endurvinnsluna. Síðan þarf ég líka að fara í smá viðhald á hjólunum, herða bremsur, festa eitt afturljós og eitthvað smotterí. Maður þarf því ekki að láta sér leiðast.

Síðustu 7 daga hef ég tekið heimaæfingar og fór ekki í ræktinni. Ég má ekki taka Dagbjörtu með mér og mér finnst fínt að brjóta þetta upp og gera bara rútínuna mína heima. Í gær skellti ég mér svo út að hlaupa. Ég hljóp rétt tæpa 4 km á pace 5:36 og er bara fínn í löppunum í dag. Ég er bara sáttur við það því ég held að ég hefi ekki hlaupið í heilt ár. Í dag og á morgun ætla ég svo að skella mér í ræktina, tek mér síðan pásu á miðvikudaginn og svo verða útitímar á fimmtudag og föstudag þar sem ræktin verður tekin undir einhvern skólahóp.

Ég er kominn á fullt aftur í undirbúning fyrir hjólaferðina. Ég er að panta töskur og ætla að redda mér tjaldi fljótlega. Ég er meira að segja að bíða eftir símtali frá Everest í þessum töluðu orðum. Ég ætla að vera tilbúinn í fyrstu ævintýraferðina á Puggnum í maí/júní. Ég var búinn að vera að klóra mér í skallanum hver ég gæti eiginlega farið hérna í nágrenninu og svo fattaði ég allt í einu að maður gæti skellt sér á Flateyjardal. Það er reyndar alveg 40 km kippur bara í Dalsmynni, en með hækkandi sól ætti maður alveg að ná að fara þetta á 2 dögum. Djöfull verður það gaman.