Kaffiboð, sundferð og hjólerí

Dagbjört Lóa á leiðinni úr sundi.

Dagurinn í gær var bara ansi góður hjá okkur börnunum og það rættist úr þessu öllu þrátt fyrir leiðinlegt veður. Ég var næstum hættur við sundið vegna veðurs en vissi alveg að þetta yrði fínt þegar við myndum drullast af stað. Maður reiknaði nú ekki með að það væru margir í sundi en það var kolrangt og allt fullt í Akureyrarlaug. Það er líka ennþá meira um erlenda ferðamenn heldur en maðu hefði getað ímyndað sér.

Þegar við vorum búin í sundi þá skelltum við okkur til Áslaugar og Guðmundar og áttum fína stund. Þar tróð maður svo í sig pönnsum og allskyns góðgæti þangað til að það fór að flæða úr eyrunum á manni.

Þegar við komum heim var stefnan að borða afgang af pizzu en eftir ofátið hafði ég ekki geð í mér til að fá mér pizzu. Ég var líka farinn að horfa aftur upp í fjall og langaði að hreyfa mig. En veðrið var bara svo leiðinlegt að ég endaði með að henda upp einni 3x8 mínútna threshold æfingu í Training Peaks og setti gamla hjólið á trainer inni í stofu. Ég átti fína æfingu og var bara mjög sprækur. Eftir það fékk ég mér epli, bláber, kotaslælu og múslí.

Á hjólastígnum góða að nálgast Akureyri í morgun.

Það er af sem áður var að sukkið hjá manni teygði sig alltaf yfir heilu helgarnar og maður leit alltaf þannig á að maður gæti alveg eins bara haldið áfram að hrúga í sig einhverjum viðbjóði víst maður væri byrjaður á því á annað borð. Þess í stað er alveg hægt að taka smá hliðarspor, leyfa sér smá lúxus og reyna svo að koma einhverju í sig sem er næring í. Og hreyfa sig eitthvað, jafnvel þó það sé ekkert stórkostlegt.

Í morgun vaknaði ég klukkan 8 og henti í amerískar pönnukökur. Dagbjört Lóa hjálpaði mér að útbúa þetta allt saman og skar niður ber og lagði á borð. Síðan vöktum við Hörpu og Brynleif og fengum okkur morgunmat. Svo settumst við inn í stofu og horfðum á byrjunina á Evrópumótinu í götuhjólreiðum kvenna. Veðrið leit hinsvegar svo vel út að við Harpa ákváðum og koma okkur út að hjóla aðeins. Við hjóluðum Eyjafarðarhringinn og veðrið var svona la la. Það var norðan gjóla og svolítið svalt. En þegar sólin braust í gegnum skýin var þetta fínt.

Nú er ég kominn heim og ætla að kíkja á síðustu 90 kílómetrana af keppninni á RÚV 2 og passa mig að opna ekki samfélagsmiðla til að eyðileggja ekki neitt. Ég vona að stelpurnar hafi náð að klára- það væri gott afrek.