Dagur #9

Maður verður að líta þokkalega út fyrir aðgerð.

Dagurinn í gær var bara helvíti góður og ég hélt á tímabili að ég væri eitthvað viðundur og væri hreinlega gróinn sára minna. Í morgun þurfti ég svo að bera Lukku upp stigann og tók eitthvað skakkt á því og það fór ekki vel í öxlina. En þetta er s.s. ekkert voðalega slæmt og ég hef það fínt þegar ég ligg kyrr. 

Annars var aðgerðinni frestað um einn sólahring og ég leggst því undir hnífinn um hádegi á morgun (laugardag). Ég ákvað samt að vera bara heima í dag og safna kröftum. Held ég hafi verið búinn að ganga nokkurnveginn frá öllu sem skiptir máli í vinnunni og þetta hlýtur að rúlla í dag þó ég sé ekki að potast í þessu.

Já dagurinn í gær var bara ágætur og ég er að ná mér sæmilega andlega. Þegar slysið varð var ég kominn undir svo mikið álag (æfingar, mót, ferðalög og vinna) að ég var farinn að nálgast burnout. Mér fannst ég ekki sjá fram úr öllum mínum verkefnum og það var einfaldlega engin gleði í þessu hjá mér. Harpa var farin að skynja þetta og hafði bullandi áhyggjur af mér. Þar sem ég stóð brotinn og beyglaður yfir hjólinu í Kjarnaskógi upplifði ég svo létti, að nú gæti ég allavega þurrkað út æfingar og mót og því minna til að hafa áhyggjur af. Þetta var mjög undarleg tilfinning og ágætis viðvörun. Ég er staðráðinn í að læra af þessu til lengri tíma.

En ég var að tala um daginn í gær; ég fór í vinnuna og var þar fram að hádegi og svo var ég bara að bisa við að koma heimilinu á réttan kjöl. Ég skipti á sárunum og rakaði mig og snyrti svo ég verði ekki eins og nýskriðinn þrastarungi þegar ég mæti á spítalann. Harpa kom svo með steiktan kjúkling og niðurskorið grænmeti og við borðuðum pítur með krökkunum og Halldóru.

En eins og ég segi þá finnst mér ég vera að ná mér aðeins á réttan kjöl núna andlega og sjá heildarmyndina betur. Það er stórt verkefni framundan að jafna mig og koma mér réttan kjöl aftur. En þetta er bara verkefni eins og hvað annað og eins gott að reyna að gera gott úr því og tækla það með bros á vör. Þetta hefði getað verið verra. Ég ætla að reyna að hafa þetta skemmtilegt og er byrjaður að hugsa um hvernig ég set upp æfingar á næstu vikum og svo er ég reyndar alveg farinn að spá í næsta vetri líka. Ég er búinn að læra ótrúlega margt í vetur varðandi æfingar og ætla að gera ákveðnar breytingar. Og ég ætla líka að skoða að fá mér þjálfara í gegnum Trainingpeaks.

En ég er ekki einn að glíma við eitthvað vesen. Harpa fór að fá verki úr rassvöðva/mjóbaki sem leiða niður í löppina. Hún getur ekkert sofið og endaði með því að fara upp á bráðamóttöku í morgun þar sem hún er í skoðun núna. Ég er drullu hræddur um að þetta sé brjósklos en vona náttúrulega að þetta sé ekki svo alvarlegt. Hún er alveg miður sín enda bara 15 dagar í Íslandsmót og hún er efst í stigakeppninni í bikarmótunum.