Sóttkví og smitgát

Mamma og Brynleifur koma og færa Dagbjörtu Lóu pakka- skrítnir tímar.

Um helgina fengum við skilaboð um að Dagbjört Lóa hafi verið í námunda við smitaðan einstakling á föstudaginn og væri komin í sóttkví. Hún var hjá mér þegar þetta gerðist og því lá beint við að ég myndi fylgja henni í gegnum sóttkví. Systkinin voru aðskilin og Brynleifur fór til mömmu sinnar. Ég náði í vinnutölvuna á mánudaginn og hef verið að reyna að sinna bæði barni og vinnu.

Dagbjört hefur tekið þessu býsna vel enda dekrað við hana með kanilsnúðum, Oreo og svo fær hún að vera meira í símanum en venjulega. En hún er líka búin að vera dugleg að pússla og mála vatnslitamyndir. Síðan skreppum við út allavega einu sinni á dag í smá hjólatúr. 

En þrátt fyrir að hún beri sig vel finnst henni þetta mjög skrítið og í gærkvöldi brotnaði hún saman þegar hún var að fara að sofa vegna þess að hún saknaði Brynleifs svo mikið. Þá rann upp fyrir mér að þrátt fyrir því að börnin séu vön að vera í burtu frá mér eða mömmu sinni viku og viku, þá hafa þau aldrei verið aðskilin frá hvort öðru í langan tíma. Þrátt fyrir aldursmun eru þau ótrúlega miklir vinir og háð hvort öðru. En þetta gengur hratt yfir og vonandi fær hún að fara til mömmu sinnar eftir sýnatöku á föstudaginn.

Maður sér samt ekki alveg hvernig þetta sóttvarnar-system á að ganga upp í vetur. Maður situr heima með einkennalaust barn í heila viku og vinnan situr á hakanum. Hundruðir foreldra eru í sömu sporum hérna á NA horninu og allt er lamað. Ef Brynleifur lendir svo í sóttkví eftir þessa viku (sem er ekki ólíklegt), þá verður Dagbjört að vera áfram hjá mér og Guðrún verður föst í sóttkví. 

Ég er búinn að hjóla 55 km á riðlinum þessa vikuna sem er yfir áætlun. En það að sitja fastur heima allan daginn á rassgatinu gefur manni smá svigrúm til bæta í. Ég ætla að taka 3. æfingu vikunnar í dag og ætla að velja einhverja brútal tempó æfingu og hvíla svo á morgun. Síðan tek ég langa æfingu á föstudaginn.

Pedalsnúningar á mínútu.

Á þessum tveimur æfingum sem ég hef klárað í þessari viku hef ég verið að einbeita mér af taktinum í pedalsnúningunum (cadence). Oft er talað um að 90 snúningar/mín séu hin gullna tala þegar kemur að afkastagetu/orkusparnaði. En það er s.s. margt annað sem spilar inn í en í öllu falli fín æfing að sitja í hnakknum og halda góðu tempói.