Hjólin mín

 

Á leið til vinnu á "Puggnum"

Ég held það hafi ekki farið framhjá neinum sem villst hafa hingað inn að ég er sjúkur í hjól. Á tímabili hélt ég kannski að þetta væri bara einhver bóla, en nú veit ég að reiðhjól eru komin til að vera í mínu lífi. Þau eru bæði áhugamál og samgöngumáti- og það er einmitt snilldin í þessu. 

Sumir halda kannski að það hljóti að vera alveg ömurlegt að berjast um í slyddu og snjó, hundblautur á leið í vinnu. En það er öðru nær. Maður bara kaupir sér dýr og góð föt og passar að hjólin séu vel útbúin. Með því móti er þetta ógeðslega skemmtilegt og heldur manni í formi.

Ef þetta væri ekki áhugamál hjá mér og ég ætlaði bara að nota þetta innanbæjar, þá myndi ég láta mér nægja að eiga bara eitt fjallahjól með bögglabera og góðum ljósum. En þar sem ég ætla mér að ferðast um hálendið, hef gaman af götuhjólreiðum og lengri hjólaferðalögum, þá þarf ég allavega 3 hjól. Og eiginlega vantar mig ekki fleiri hjól í augnablikinu. En hvaða hjól eru það sem ég á og hvernig nota ég þau?

Trek 520 (2019)

Ferðahjólið fullbúið á Mývatnsöræfum 2020

Af þeim hjólum sem ég á í dag, þá er þetta fyrsta hjólið sem ég keypti. Ég keypti það vegna þess að það er gert fyrir ferðalög en hentar líka einstaklega vel sem samgöngutæki. Þetta var svona það næsta sem ég komst því að geta valið eitt hjól fyrir allt. Það er með stálstelli, klettstöðugt og sannkallaður vinnuhestur. Það er hægt að vera með grindur bæði að framan og aftan og það eru diskabremsur á því. Dekkin eru 700x38c, sem eru svona millibreidd og því hægt að koma undir það nagladekkjum.

Á tæplega einu og hálfu ári er ég búinn að hjóla á því ca. 3000 km (þar af 1300 km í hjólaferðalög). Mér reiknast til að þetta séu um 5,5 km/dag, sem er ágætt, sérstaklega í ljósi þess að ég notaði það eiginlega ekki neitt allan síðasta vetur. Ég var að setja nagladekkin undir það aftur í fyrradag og á eflaust eftir að nota það í vetur þegar vel er hreinsað eða autt. Þegar ég er ekki í ferðapælingum tek ég yfirleitt framgrindina af, en þá er pláss fyrir 2 töskur að aftan sem rúma sæmilegustu magninnkaup í Bónus.

Ferðahjólið komið á nagla og tilbúið í veturinn.

Ég myndi segja að með því að kaupa Trek 520 sé maður að fá mikið fyrir peninginn. Svona hjól kostar nýtt í dag eitthvað í kringum 200.000 kr., en auðveldlega er hægt að eyða milljón í gott ferðahjól. En hjólið er ekki galllaust og það helsta sem ég kvarta yfir eru gírarnir, en þeim myndi ég ekki treysta vel til lengri ferðalaga. Þess vegna hef ég verið að skoða að kaupa Rohloff „gírhöbb“, en það er 14 gíra skipting með gírbúnaðinum í öxlinum á afturgjörðinni. Með þessum útbúnaði á maður auðveldlega að geta rúllað í gegnum 100 þúsund km án viðhalds, ef frá eru talin olíuskipti einu sinni á ári. Hefðbundar gírskiptingar þarfnast endalaus viðhalds, þrifa og fínstillinga og þetta væri því draumur í dós. Komið undir hjólið kostar þetta ca. 200 þús krónur- og ég er búinn að safna 1/4 af þeirri upphæð.

Surly Pugsley (2019/2020)

Úr fyrsta túrnum á "Puggnum", 8. sept. 2020

Eftir að hafa reynt að berjast á Trek hjólinu í gegnum síðasta vetur á Akureyri komst ég að því að ég yrði að uppfæra hjá mér hjólalagerinn. Ég var líka búinn að upplifa það í hjólaferðinni minni frá Höfn í Hornafirði til Mývatnssveitar sumarið 2020, að mig langaði óskaplega til að komast út af þjóðvegi 1-  burt frá umferðinni. Og hugur minn stóð til fjalla, helst upp á regin öræfi. Eins og venjulega lagðist ég í grúsk og pælingar, kom mér í samband við fólk sem hafði farið yfir hálendið og eftir það var valið einfalt (eða næstum); fatbike. 

Ástæðan fyrir að ég valdi fatbike var einkum sú að það er bæði gott í miklum snjó og líka sandi. Íslenska hálendið er erfitt yfirferðar og þeir sem hafa farið yfir það hafa kvartað yfir lausum sandi og þvottabrettum. Þetta á fatbike-ið að tækla vel. Ókostirnir við svona hjól eru hinsvegar meira viðnám í dekkjunum og maður er því að eyða óþarfa orku þegar langar vegalengdir eru farnar á malbiki og í góðu færi. En hey, þessvegna á maður mörg hjól.

"Puggurinn" þrælnegldur og vel útbúinn í veturinn.

Þegar kemur að fatbike ferðahjólum með stálstelli, þá er ekki um auðugan garð að gresja. Ég sá fljótlega að eina vitið fyrir mig væri að kaupa mér hjól frá ameríska hjólaframleiðandanum Surly. Ég hafði samband við Markið, sem er umboðsaðili fyrir Surly á Íslandi, en þeir sögðu að hjólið væri uppselt- og það sem verra var, þá leit út fyrir að þeir væru hættir að framleiða það. Þegar ég var að verða búinn að gefa upp alla von, þá datt inn eitt eintak í minni stærð og ég lét strax panta það. Hjólið kostaði 290 þúsund krónur.

Ég fékk hjólið í september og var ekki viss um við hverju ég ætti að búast. Ég hafði aldrei prófað fatbike og var kominn á bömmer og hræddur um að þessi kaup hefðu kannski verið hvatvísi. En eftir að hafa prufað það á möl og í sandi fór ég fljótlega að átta mig á því að þetta hefði sennilega verið rétt ákvörðun. Síðan fór að snjóa og ég keypti mér rándýr nagladekk (4" breið) og þar með var ég frelsaður. Hjólið er búið að éta upp allt sem ég hef lagt fyrir það og ég elska það. Það er auðvitað ekkert létt, en ég er í fínu formi og það truflar mig ekkert. Ef ég væri að fá mér hjól sem væri bara til að leika mér á innanbæjar og fara í vinnuna með léttan bakpoka, þá hefði ég valið mér fatbike sem væri með karbonstelli og á 5" dekkjum (mitt er á 4,7"). Þannig hjól er mun léttara og flýtur betur.

En hjólið er vel útbúið og ég hef ekki haft yfir neinu að kvarta. Drifbúnaðurinn er 1x11 gíra (Shimano SLX RD-7000 GS) og á því eru mekanískar diskabremsur sem svínvirka. Ég keypti rekka aftan á það og stýristösku. Í framtíðinni mun ég samt sennilega skipta út gírunum fyrir Rohloff.

Focus Izalco Race (2018)

Heima í Brekku sumarið 2020

Sumarið 2019 fór ég á ferðahjólinu til Svíþjóðar. Það varð hinsvegar rosalega löng bið eftir að ég fengi það í hendurnar og ég hafði áhyggjur af því að ég yrði ekki kominn í hjólaform. Ég fór því að leita mér af ódýrum racer. Það var eitthvað lítið á boðstólnum og ég endaði með því að kaupa mér bara góðan og fisléttan carbon racer í Hjólaspretti í Hafnafirði. Hjólið var á tilboði og ég borgaði 195 þúsund krónur fyrir það. Á þeim tíma kostaði sama hjól (2020 módel) með diskabremsum 100 kalli meira.

Hjólið er með 2x11 gíra Shimano 105 grúppu og vegur rúmlega 8 kg. Gírskiptingin hefur aldrei klikkað og bremsurnar eru fínar þrátt fyrir að vera af gamla skólanum. Maður þarf þó alltaf aðeins að passa sig í rigningu því þá tekur töluvert lengri tíma að stoppa. "Aksturseiginleikar" eru alveg frábærir og ég elska að hjóla á því. Strava segir að ég sé kominn rétt tæplega 2000 km. á því þessi tæplega 2 sumrum sem ég hef átt það.

Stofustáss

Ég hef aldrei verið "all in" í þessu götuhjóladæmi og hef ekki alveg verið að finna mig þegar ég er að hjóla með hinum spandex-perrunum í hjólreiðafélaginu. Margir eru að æfa þessar götuhjólreiðar af miklu kappi og geta ekki farið út að hjóla öðruvísi en að vera að spá í mismunandi "zone", vött, púls ofl. Það er bara í fínu lagi en ég bara elska að grípa hjólið og skella mér einn sveitarúnt þegar veðrið er gott. Ég fer yfirleitt bara einn með sjálfum mér og fíla það í botn. Maður getur alveg hjólað sér til heilsubótar á hvaða hjóli sem er, en það er lang skemmtilegast á svona hjóli. Maður fer hratt yfir og kemst yfir langar vegalengdir á stuttum tíma.

Fjölskyldusport

Brynleifur og Dagbjört Lóa í Kjarnaskógi 2020

Síðustu 3 sumur hef ég skellt mér í hjólaferð með börnunum. Fyrsta árið fórum við Brynleifur í Kjarnaskóg, sumarið 2019 fórum við Brynleifur svo í 3 daga ferð fram allan Eyjafjörð og síðasta sumar var Dagbjört Lóa orðin nægilega gömul til að koma með okkur í Kjarnaskóg. 

Þessar ferðir hafa verið alveg frábærar og börnunum finnst þetta alveg ótrúlega skemmtilegt. Við munum pottþétt halda þessu áfram - allavega á meðan þau nenna að koma með mér. Næsta sumar er stefnin tekin á 2-3 daga ferð hér heima en svo er aldrei að vita nema að við skellum okkur með hjólin til útlanda. 

Börn hafa nánast undantekningalaust gaman að því að hjóla og ég reyni að ganga úr skugga um að þau eigi alltaf gott hjól og alist upp við að eðlilegt sé að nota hjól sem samgöngutæki. Þarna er enn einn vinkillinn á því hvað þessi einfalda uppfinning sameinar áhugamál, fjölskyldu og samgöngur.

Að lokum,

Ef frá er talið götuhjólið, þá er ég búinn að kaupa mér hjól sem nýtast fyrst og fremst til samgönguhjólreiða og í ferðalög. Ástæðan fyrir að ég vel hjól með stálstelli er sú að þau endast mjög lengi og það er auðveldara að sjóða í þau ef eitthvað kemur uppá. Þessi hjól eru gerð til að bera mikinn þunga og þessvegna eru heldur ekki demparar á þeim. Það er mikið álag á dempara að vera með 20- 30 kg af útbúnaði, auk þess sem demparar stela orku- þ.e. hluti af aflinu sem maður setur í pedalana glatast við að þrýsta demparanum niður.

Hugmyndin um að eiga eitt gott hjól sem sameinar allt er falleg, en kannski ekki raunhæf. Ég hef stundum verið að reyna að leiðbeina fólki sem er að kaupa sér hjól og þá vill fólk gjarnan fá eitt hjól sem það getur notaði í allt. En hvað er allt? Fyrir mína notkun á reiðhjólum nær "allt" yfir annsi margt og því ekki raunhæft að eiga bara eitt hjól. Ef snúa ætti upp á hendina á mér og neyða mig til að eiga bara eitt hjól, sem er hræðileg tilhugsun, þá myndi ég fá mér Trek Grando. En ég ætla rétt að vona að ég standi aldrei frammi fyrir þessari ákvörðun.