Afmæli ofl

 

Jæja þá er stórskemmtilegri afmælishelgi lokið. Börnin voru hjá mér og þau sættu sig ekki við neitt hálfkák í veislumálum. Það kom ekki annað til greina en að bjóða gestum, bera almennilegar krásir á borð og skreyta. Á laugardaginn fórum við því í verslunarferð og keyptum fullt af mat, blöðrur og efni í músastiga. Síðan fórum við heim, drukkum kakó og hófumst handa við þrif og skreytingar. Börnin féllu í trans við músastigagerðina og hefði haldið áfram fram á nótt ef ekki hefði verið fyrir efnisskort. Ég var mjög hissa, en þau höfðu aldrei gert músastiga í skólanum. Þetta var því nýmæla, eins og bingó í Bárðardal.

Sunnudagurinn 15. rann svo upp bjartur og fagur. Börnin færðu mér 2 piparkökur í rúmið, mjólkurglas og súkkulaði. Síðan skottuðumst við á fætur, klæddum okkur í fínasta pússið og fórum að brasa í veitingum. Við vorum með amerískar pönnukökur með ferskum ávöxtum, sýrópi og beikoni, nýbökuð brauð úr súrdeigssmiðju Davíðs og Hönnu Kötu, nýbakað brauð frá Aniu vinkonu Þórðar, túnfisksalat og tertu sem mamma kom með úr Bakaríinu við Brúnna. 

Gestalistinn var eftirfarandi: Davíð og Hanna Kata af Kringlumýri með sitt slekti, mamma og Egill og Þórður af Brekkugötu 7a bakhúsi. Við fullorðna fólkið sátum frá kl. 11:00 í stofunni og átum til klukkan að verða 16:00 og börnin voru eins og englar. Þetta var ægilega næs, enda langt síðan fólk hafði náð að sósíalæsa í rólegheitum. Ég fékk líka góðar gjafir; aur frá mömmu og Agli, einnig frá pabba og Hafrúnu og Davíð og HK færðu mér bókina Heimur skynjunarinnar, sem gerð er upp úr 6 útvarpserindum sem franski heimspekingurinn Maurice Merleau-Ponty flutti árið 1948 í franska ríkisútvarpinu. Mjög aðgengilegt rit og auðskiljanlegt af heimspekibók að vera.

Myndina sem fylgir færslunni fékk ég senda á FB frá Þolla. Dásamlegar minningar frá Svíþjóð 2019 í rúmlega 20 gráðu hita og logni. Mikið hlakka ég til að komast í almennilega hjólaferð og finna frelsið sem því fylgir.

Annars er ég búinn að skrifa mjög mikið upp á síðkastið. Ég á góða trúnaðarvini sem ég skiptist á tölvupóstum við og það hjálpar mér að hreins hugann. Enda hefur mér liðið mun betur en hér fyrir 2 vikum þegar ég var eitthvað hálf ómögulegur. Í gær var ég meira að segja orðinn viss um að ég ætlaði að mála í dag en það fjaraði út. Ég held samt að ég sé að safna í sarpinn og vonandi springur hann fljótlega. Nú ligg ég uppi í rúmi og ætla að kíkja á 4 seríu af Crown. Ég vil meina að það kveikji skapandi hugsun og hver veit nema að ég máli mynd af Elísabetu á morgun.