|
Tvær hraðskissur með dökkbrúnum, "sepia" |
Ég er búinn að vera að dunda mér aðeins meira með einlita myndir. Hugmyndin með þessu er að þjálfa sig upp í litagildi (value), þ.e. að sjá hversu dökkan/mettaðan lit maður notar á hvaða staði. Þetta ruglast stundum hjá manni þegar maður er farinn að þurfa að hugsa bæði um litagildi og hvaða liti maður ætlar að nota. Ef að litagildið ruglast, þ.e. ef maður fer t.d. að nota allt of mettaðan lit í fjarlægð (jafnvel þó hann sé ljós, eins og gulur), þá lítur myndin óeðlilega út. Fjöll og fjarlægir hlutir eru veikari og eftir því sem hluturinn er nær manni, þeim mun sterkari er hann.
Ég keypti mér í Reykjavík um helgina litinn sepia (dökk brúnn) sem er fínn í svona æfingar því hann gefur svolítið hlýjan blæ. Ég prufaði hann aðeins á vatnslitapappír sem ég gaf börnunum. Sami staður, ólíkar aðferðir. Missti mig í díteila í efri myndinni en hina málaði ég bara mjög hratt með engri teikningu. Hlakka til að prufa þetta á alvöru pappír.
Ummæli