Símalaus

Um daginn ætlaði ég að stíga stórt skref og losa mig við snjallsímann. Ég ætlaði að spóla til baka um nokkur ár og kaupa mér NOKIA 3310. Í gamla daga leið öllum nefnilega svo vel út af því að þeir höfðu ekkert annað að gera en að klóra sér í rassgatinu og skoða 100 ára gamalt Mannlíf á biðstofum.

En eftir smá umhugsun fattaði ég að þetta gengur ekki upp. Það eru ekki bara samskiptin við annað fólk, eins og Messenger, heldur líka öll öppin og kortin sem maður notar. Opnunartímar verslana, götukort, strætó og veitingastaðir, svo eitthvað sé nefnt. Ég kæmist aldrei í gegnum hjólaferð í útlöndum án snjallsíma- eða bara ferðalög almennt. Draumur minn um NOKIA slökknaði því fljótt.

En ég taldi mig s.s. líka vera í góðum málum með minn iPhone 7+ sem ég hef átt í rúmlega 2,5 ár. Batteríið í frábæru standi og hann aldrei slegið feilpúst.... eða þar til það fór að heyrast í honum eitthvað skrítið hljóð þegar ég ýtti á Home takkann. Nú nú, ég kíkti á youtube og fann út hvað þetta var og hvernig ætti að laga það. Hraðspólaði yfir það og hlustaði ekki á hvað sagt var. Taldi þetta ekkert mál.

Eftir vinnu í gær kom ég svo heim, settist við eldhúsborðið og stútaði símanum í orðsins fyllstu merkingu. Síminn sem hafði verið í fínu lagi utan við þetta hljóð er nú steindauður. Eftir að hafa kíkt á verðið á nýjum iPhone ákvað ég að panta í hann varahluti og biðja Dóra um að kíkja á þetta. Dóri fær því 3 iPhone síma frá mér í einu (einn fyrir Lóu, einn fyrir Brynleif og einn fyrir mig).

Þangað til fæ ég ágætis æfingu í að vera ekki með facebook, instagram og snappchat við hendina. Ég er með símann hennar Lóu og hann nýtist í augnablikinu aðeins til þess að hringja úr honum. Mikið hlýtur mér að líða vel á meðan.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Útivera

Negri í Þistilfirði

Bikarmót #1 - 2023 - Recap