Svo kom róleg helgi
Eftir þessa erilsömu viku kom róleg helgi með hálfgerðu eirðarleysi. Það eina sem ég var með á stefnuskránni (annað en að lesa) var að ganga frá og þrífa aðeins. Eftir frekar rólegt föstudagskvöld skellti ég mér í hjólatúr með Bjarna hennar Halldóru á laugardagsmorguninn. Síðan fór ég að taka allt í gegn og sorteraði eitthvað dót í geymslunni. Það tók mig 6 klukkutíma og ég verð að viðurkenna að það fylgdi því töluverð vellíðan þegar því var lokið.
Svo skall á með fínasta eirðarleysi það sem eftir lifði helgarinnar. Ég velti því fyrir mér að ég hefði gott að því að skella mér eitthvað út og hitta fólk, en bara datt ekkert spennandi í hug. Fór í búðina og keypti í góðan mat, eldaði og kláraði að lesa Kalak eftir Kim Leine. Fór svo reyndar í smá rólegan hjólatúr í gær (sunnudag) og kíkti aðeins í Eymundsson. Vafraði eitthvað um en hitti engan sem ég þekki.
Ég er ennþá að reyna að venjast því að vera svona mikið einn aftur og það gengur upp og ofan. Það er einhver togstreita innra með mér í þessu sambandi. Ég þrái að vissu leiti samskipti og tengingu við annað fólk, en á sama tíma langar mig bara helst að loka mig af. Ég hefði mjög gott af því að komast í einhvern góðan og gefandi félagsskap þar sem er verið að gera eitthvað eða ræða eitthvað sem skiptir máli. Eitthvað nærandi fyrir sálina. En það þýðir væntanlega ekkert að sitja bara og bíða eftir að það gerist og því kannski best að fara að svipast um eftir einhverju áhugaverðu.
Ég sleppti því að hugleiða á laugardaginn og var kominn með einhvern efa um að þetta væri að virka fyrir mig. Í gærkvöldi ákvað ég samt að snúa strax blaðinu við aftur og tók 9 mínútna guided meditation með Sam Harris. Ég náði fínu "flugi" og leið betur á eftir. Síðan hlustaði ég á viðtal við Sam og einhvern annan dúdda í Joe Rogan podcastinu þar sem þeir fara yfir ávinningin af því að hugleiða og varð aftur ákveðinn í að gefa þessu betri séns.
Jæja það er best að fara að koma sér í bælið svo maður vakni hress með börnunum. Það var yndislegt að fá þau heim í dag og það var í nógu að snúast hjá okkur. Kannski við skellum okkur í sund á morgun eða gerum eitthvað annað skemmtilegt.
Svo skall á með fínasta eirðarleysi það sem eftir lifði helgarinnar. Ég velti því fyrir mér að ég hefði gott að því að skella mér eitthvað út og hitta fólk, en bara datt ekkert spennandi í hug. Fór í búðina og keypti í góðan mat, eldaði og kláraði að lesa Kalak eftir Kim Leine. Fór svo reyndar í smá rólegan hjólatúr í gær (sunnudag) og kíkti aðeins í Eymundsson. Vafraði eitthvað um en hitti engan sem ég þekki.
Ég er ennþá að reyna að venjast því að vera svona mikið einn aftur og það gengur upp og ofan. Það er einhver togstreita innra með mér í þessu sambandi. Ég þrái að vissu leiti samskipti og tengingu við annað fólk, en á sama tíma langar mig bara helst að loka mig af. Ég hefði mjög gott af því að komast í einhvern góðan og gefandi félagsskap þar sem er verið að gera eitthvað eða ræða eitthvað sem skiptir máli. Eitthvað nærandi fyrir sálina. En það þýðir væntanlega ekkert að sitja bara og bíða eftir að það gerist og því kannski best að fara að svipast um eftir einhverju áhugaverðu.
Ég sleppti því að hugleiða á laugardaginn og var kominn með einhvern efa um að þetta væri að virka fyrir mig. Í gærkvöldi ákvað ég samt að snúa strax blaðinu við aftur og tók 9 mínútna guided meditation með Sam Harris. Ég náði fínu "flugi" og leið betur á eftir. Síðan hlustaði ég á viðtal við Sam og einhvern annan dúdda í Joe Rogan podcastinu þar sem þeir fara yfir ávinningin af því að hugleiða og varð aftur ákveðinn í að gefa þessu betri séns.
Jæja það er best að fara að koma sér í bælið svo maður vakni hress með börnunum. Það var yndislegt að fá þau heim í dag og það var í nógu að snúast hjá okkur. Kannski við skellum okkur í sund á morgun eða gerum eitthvað annað skemmtilegt.
Ummæli