Múr

Það er agalegt að vera með nýjan carbon racer á húsi þegar það er drullublíða eins og í dag.

Ég man þegar maður var að vinna í Kísiliðjunni, hvað maður var með mikla minnimáttarkennd þegar kom að ýmsum viðgerðum, t.d. á vélum. Í þessu karlaveldi var alltaf talað eins og þetta væri eitthvað genetískt. Allir karlmenn kynnu á vélar og ættu að hafa gaman að þeim. Svo var híað og hlegið að fíflunum sem ekki vissu hvað hinn eða þessi slanga eða öxull hét. Maður þóttist stundum eitthvað vita um þetta og gerði sér upp áhuga á þessu en það var ekki fyrr en löngu seinna að maður áttaði sig á því að maður hefði nákvæmlega engan áhuga á þessu.

Þetta var í raun sama sagan á Sniðli nema þar var maður að glíma við önnur verkefni. Meira að mála eða múra. Ég er þakklátur fyrir það í dag, sérstaklega að hafa unnið með múr. Það bjargaði mér þegar ég var að brasa á baðinu og nú þegar ég er að reyna að laga steypuskemmdir og stéttina hér fyrir framan. Mér finnst vinna við múr ekkert svo slæm, það er helst skrokkurinn sem kvartar eftir daginn.

En það var í þessari múrvinnu sem ég fór s.s. að hugsa um hvað ég upplifi alltaf eins og karlmenn (ég) eigi að kunna alla svona iðnaðarmannavinnu og helst að hafa gaman að henni. Við nánari umhugsun hallast ég bara að því að ég upplifi þetta sjálfur þar sem ég hafi alltaf verið að reyna að setja mig í einhver hlutverk og uppfylla væntingar sem krakki í karlamenningu. Ég var t.d. ekki nema 13 eða 14 ára þegar ég byrjaði á Sniðli. Þetta er eitthvað sem ég verð að pæla í því það fylgir þessu togstreita og ég átti mjög erfitt með þetta þegar ég var í sambúð. Að finnast ég ætti að vera einhver handyman sem ætti að leysa ákveðin verkefni en kannski ekki hafa áhuga á því. Geta samt ekki hringt í iðnaðarmann því þá var ég að gefa frá mér völd/karlmennsku. Þar sem samskiptin var ekki góð fyrir, þá fór stundum allt í hnút út af þessu.

En ég skrifaði eiginlega þennan póst til að klappa sjálfum mér á bakið. Ég er búinn að hamast eins og brjálæðingur með háþrýstidælu, skafa, skrapa, hreins mosa, brjóta steypu og múra í dag og í gærkvöldi. Svo varð Guðrún veik þannig ég var með börnin hluta af tímanum og það var öll sú rútína; lestur, eldamennska, baða þau og halda heimilinu á réttum kili. Nú er bara að skipuleggja næstu daga vel því það bættist helling á listann hjá mér eftir að ég byrjaði. En ég held að ég verði ánægður með þetta þegar ég klára. Verst fannst mér að þurfa að láta nýja hjólið standa inni í þessu geggjaða veðri í dag. Það var 17°C, logn og sól á sumdardaginn fyrsta á Akureyri!! Gleðilegt sumar.

Að lokum set ég inn þrjár myndir af ferlinu við það sem komið er:

Svona leit sprungan út áður en ég byrjaði. Það sést líka aðeins upp á steypta pallinn sem ég ætla svo að múra.

Hérna var ég búinn að fara með meitil á þetta og brjóta upp (meira en ég bjóst við í fyrstu).

Það endaði með því að ég þurfti að rífa stigann af. Hér er ég búinn að fylla upp í með trefjamúr. Svo er bara að fínisera þetta og mála.