Hamingjan

Nú er þessi vika að líða undir lok og annar súper bissý dagur að kveldi kominn. Svipuð rútína og í gær nema núna buðum við Patta vini Brynleifs í pizzu og bíókvöld. Keypti reyndar óvart líka  örbylgjupopp þar sem ég var búinn að gleyma að örbylgjuofninn elti fyrrverandi konuna mína niður í Aðalstræti. En í staðinn gróf ég upp frostpinna og svo áttum við jarðhnetur í skurn. Það var gríðarlegt sport að brjóta upp hneturnar, flokka og safna upp í hauga. Stofuborðið var orðið eins og vinnslulína og þau voru eiginlega alveg hætt að horfa á myndina. Nú er til fullt af hnetum sem búið er að taka utan af.

Veit ekki alveg hvað við gerum á morgun en mamma er búin að tilkynna komu sína í bæinn og ætlar að bjóða þeim í bíó (á morgun eða sunnudag). Svo væri nú snjallt af manni að skella sér með þau á skauta eða í fjallið. En ég er allavega búinn að ákveða að gefa ræktinni frí í 2 daga enda búinn að taka 2 mjög erfiðar æfingar í röð. Svo verður næsta vika skrítin. Rúmir 7 dagar af barnaleysi.......

Í gær var ég að hlusta á James Hollis sem er júngískur sálgreinir ræða um skuggann og áhrifin sem það getur haft að gefa sér aldrei tíma til að skoða hann. Hvernig við vörpum okkar ómeðvitaða skít yfir á aðra og erum algerlega ófær um að sjá bjálkann fræga í auganu og allt það. Nú en jæja, án þess að ég fari neitt djúpt í þennan fyrirlestur kroppaði ég út eina setningu sem Hollis hafði eftir Jung sjálfum:

We can't take people further than we have travelled ourselves.

Þarna er hann einmitt að vísa í það hvernig við getum verið að gera allskyns kröfur á samferðafólk okkar, ástvini og vinnufélaga, án þess kannski að líta nokkurntíman í eigin barm. Ef við viljum þroskast sem manneskjur og verða hamingjusöm, verðum við að byrja á okkur sjálfum.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Útivera

Negri í Þistilfirði

Bikarmót #1 - 2023 - Recap