Life goes on

Ég er búinn að hafa það svona la la í gær og í dag. Hef dottið í gamla sjálfsvorkunargírinn inn á milli og verið eitthvað reiður og bitur, sem hefur ekkert upp á sig. Skrítið hvernig maður er alltaf að sveiflast upp og niður og díla við sömu tilfinningarnar aftur og aftur.

Í gærkvöldi var ég að lesa í Sorgarmarsinum eftir Gyrði og fann þar alveg gullna setningu um hverslags böl það er að geta aldrei gleymt. Ég man ekki nákvæmlega hvernig hann orðaði þetta (það var snilldarlegt eins og flest sem hann skrifar) en ég tengdi algerlega við þetta. Það sem maður getur tekið út úr þessu hljómar kannski svona:
  1. Prufa eitthvað í lífinu vegna þess að hjartað segir þér að gera það
  2. Reka sig á og lenda í erfiðleikum
  3. Læra af mistökunum
  4. Halda áfram og gleyma

Jákvæðni #9 Það hljómar furðulega en mér er farið að klægja í puttana að skipuleggja dótið og henda því sem ég þarf ekki á að halda. Einfalt líf er gott líf

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Útivera

Negri í Þistilfirði

Bikarmót #1 - 2023 - Recap