Erfiður dagur
Mér finnst ég þurfa að skrifa núna. Það helltist yfir mig eitthvað svartnætti í gærkvöldi og það er ekki enn farið að birta af degi. Ég átta mig ekki á því hvað það var sem "triggeraði" þetta? Hvort það var bara að fá Guðrúnu heim á sunnudaginn, eða sú staðreynd að hún væri að fara til Reykjavíkur strax aftur til að vera þar út vikuna. Ég verð sem sagt með börnin þessa viku og svo hún næstu, þá fer ég eitthvað annað á meðan. Nú förum við að skiptast á að vera heima og minnkum samskiptin. This shit is getting real.
Það fylgir þessu ótrúlegur sársauki og það er svo skrítið að vera einn með börnunum. Maður saknar þeirra þegar þau eru í burtu en þegar maður er einn með þeim kveikir það hjá manni söknuð eftir einhverju sem kannski aldrei var og tilhugsun um eitthvað sem aldrei verður. En mínir helstu trúnaðarvinir sem hafa stutt mig í gegnum allt þetta ferli segja mér að ákvörðunin sé rétt. Það kemur vonandi á daginn og ég reyni að hugga mig við það.
Nú er bara að reyna að byggja sig upp og segja við sjálfan sig að maður hafi átt betra skilið en það hvernig hjónabandið hafði þróast. Ég gerði allt sem í mínu valdi stóð til að halda þessu á lífi en það var ekki nóg. Maður á eftir að jafna sig og að lokum að enda í sambandi sem maður verður ánægður í. En fyrst er að verða sáttur einn með sjálfum sér og jafna sig. Það gæti tekið tíma.
En til að enda þetta á jákvæðum nótum þá er ég búinn að vera að skoða smá aukadót sem mig vantar á hjólið þegar það kemur í mars. Er að spá í að fá hjá Erninum tilboð í bretti, Brooks hnakk og ljós. Ég nenni varla að panta þetta allt á netinu og setja þetta saman sjálfur, allavega ekki ef þeir gera mér sæmilegt tilboð. Svo er ég líka aðeins búinn að vera að skoða hvernig maður pakkar hjóli og búnaði fyrir ferðalög. Draumurinn um Svíþjóð 2019 er á lífi.
Knús á ykkur öll
Jákvæðni #7 Ég á fullt af góðum vinum sem elska mig og gera allt fyrir mig.
Það fylgir þessu ótrúlegur sársauki og það er svo skrítið að vera einn með börnunum. Maður saknar þeirra þegar þau eru í burtu en þegar maður er einn með þeim kveikir það hjá manni söknuð eftir einhverju sem kannski aldrei var og tilhugsun um eitthvað sem aldrei verður. En mínir helstu trúnaðarvinir sem hafa stutt mig í gegnum allt þetta ferli segja mér að ákvörðunin sé rétt. Það kemur vonandi á daginn og ég reyni að hugga mig við það.
Nú er bara að reyna að byggja sig upp og segja við sjálfan sig að maður hafi átt betra skilið en það hvernig hjónabandið hafði þróast. Ég gerði allt sem í mínu valdi stóð til að halda þessu á lífi en það var ekki nóg. Maður á eftir að jafna sig og að lokum að enda í sambandi sem maður verður ánægður í. En fyrst er að verða sáttur einn með sjálfum sér og jafna sig. Það gæti tekið tíma.
En til að enda þetta á jákvæðum nótum þá er ég búinn að vera að skoða smá aukadót sem mig vantar á hjólið þegar það kemur í mars. Er að spá í að fá hjá Erninum tilboð í bretti, Brooks hnakk og ljós. Ég nenni varla að panta þetta allt á netinu og setja þetta saman sjálfur, allavega ekki ef þeir gera mér sæmilegt tilboð. Svo er ég líka aðeins búinn að vera að skoða hvernig maður pakkar hjóli og búnaði fyrir ferðalög. Draumurinn um Svíþjóð 2019 er á lífi.
Knús á ykkur öll
Jákvæðni #7 Ég á fullt af góðum vinum sem elska mig og gera allt fyrir mig.
Ummæli