Erfiðleikar

Hef verið í lægð upp á síðkastið og því hvorki haft kraft til að skrifa né mála. Það er nóg fyrir mig að halda heimilinu gangandi, vinna (sem er líka nauðsynlegt til að halda geðheilsunni) og fara í ræktina. Þó ég sé að fara í gegnum erfiðan tíma núna þá óttast ég það ekki og veit að það vorar brátt. Ég óttast ekki að ég sé að fara að krassa í vinnunni, ég óttast ekki að ég sé að fara að leggjast í bælið. Ég óttast ekki neitt. Ég veit hvert ég stefni og ég veit hvað ég vil. Það hef ég ekki alltaf vitað. En fyrstu skrefin eru þyrnum stráð.

Vonandi hendi ég hér inn mynd fljótlega eða skrifa eitthvða sem gæti talist líflegt. En þangað til gætu færslur orðið stopular.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Útivera

Negri í Þistilfirði

Bikarmót #1 - 2023 - Recap