Fríið frá miðlunum


Nú eru komnir einhverjir 5 dagar af fésbókarleysi. Ég þurfti reyndar að logga mig inn í morgun til að ná í ákveðnar upplýsingar en slökkti svo bara aftur. Þetta er svolítið furðulegt en lofar góðu, ég er ekki frá því að manni líði mun betur og sé ekki alveg jafn eirðarlaus. Maður er búinn að útiloka þessa valmöguleika (samfélagsmiðlana) og það munar um það.

Í staðinn fer ég reyndar oftar á ruv.is og visir.is en ólíkt því sem áður var, þá les ég fréttirnar frekar í heild sinni. Svo kemur undarlega tilfinningin (sem ég þekki frá fyrra fésbókarfríi) að geta ekki tjáð mig um fréttina ef maður vill. Ekki það að ég hafi alltaf verið að því en kannski langaði mig stundum. Nú er það bara úr sögunni og ég verð að bíða með að básúna skoðun minni á málinu þangað til ég hitti ólukkunnar fórnarlamb á förnum vegi.

Í gær gleymdi ég svo líka að taka með mér heyrnatól í flug, þannig að ég þurfti að eyða rúmum 2 klukkustundum með engu nema sjálfum mér. Ekkert FB og engin hljóðbók. Manni er nánast farið að finnast það óþægilegt að vera einn með sjálfum sér án þess að vera gera neitt en það er fín æfing. En ég læt nú samfélagsmiðla pásuna samt nægja.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Útivera

Negri í Þistilfirði

Bikarmót #1 - 2023 - Recap