Einfaldleiki

Ég er búinn að vera að berjast við sama málverkið í 2 vikur, eða lengur. Það er landslagsmynd. Málaði mynd eftir mynd eftir mynd en ekkert gekk. Ég er búinn að gera sömu mistökin aftur og aftur og aftur. Í gærkvöldi tókst mér að klára eintak sem ég er nokkuð ánægður með. Það gerði ég með því að einfalda bakgrunnin mjög mikið. Fáar pensilstrokur og fara ekki oft yfir sömu svæðin aftur. Mér líður eins og ég hafi verið að skila lokaritgerð

Það er list að mála fallegar myndir sem eru einfaldar. Túlka formin á einfaldan hátt og láta áhorfandann um að giska í eyðurnar. Eitt strik í fjarska getur táknað fjallgarð ef það er í réttum lit. Maður þarf að læra muninn á heitum og köldum litum og nota þá rétt. Raða rétt saman, gera hreinar línur og láta dökkt  mæta ljósu. Þegar lögmálin (sem ég kann ekki alveg) hafa verið numin, felst listin bara í því að einfalda og raða upp. Þetta er ekki ólíkt stærðfræði að öllu leiti.

Ég er hugfangin af abstract landslagsmálverkum þessa dagana. Það litur út fyrir að vera svo einfalt að mála slík verk, en raunin er önnur. Ég ætla að birta hér 3 verk sem eiga það öll sameiginlegt að ná að fanga náttúrustemmningu á mjög einfaldan en áhrifaríkan hátt. Svona myndir eiga það oft sameiginlegt að þurfa nokkra fjarlægð. Það gerir þær ennþá skemmtilegri. Maður gengur fram og til baka og skoðar þær frá öllum hliðum. Þær eru ótrúlega nákvæmar í einfaldleika sínum. Ég birti mína mynd seinna.

Francis Bowyer - Storm Brewing (olía)

Isla Hackney - At the edge of the Loch  (vatnslitir)

John Hoar - North Molton Common



Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Útivera

Negri í Þistilfirði

Bikarmót #1 - 2023 - Recap