Slátur
Dæmigert Brekkuslátur |
Ég sé ennþá fyrir mér kerlingarnar í Skútustaðaskóla færa upp slátrið á föt. Ég sat í horninu hjá Þránni og maður sá inn í eldhús í gegnum lúguna. Sigrún Skarp, Hilla og Helga mamma Ævars og Örvars. Á þessum árum fannst mér slátur ferlega ógeðslegt en maður svældi þessu í sig með jafningi (sem mér finnst ómissandi með þessu í dag). Ef ekki, þá kom bara Sigrún Skarpa og mataði mann. Þannig lærði ég nú t.d líka að éta siginn fisk sem ég elska í dag. Þessu var troðið í mann, "The hard way". Í dag aðhyllist ég þessa uppeldisstefnu.
Jæja þessi pistill átti upprunalega að fjalla um eitthvað allt annað. En þannig fór það. Er að spá í að fara að krukka í slátrið og jafninginn í ískápnum.
Kveðja, Bjarni
Ummæli