Að hjóla sig uppi

Aðalsteinn og Glóðarfeykir
Það er magnað, að eftir því sem maður eldist, þeim mun lengra virðist maður vera frá því að skilja lífið og tilverun. Ég hélt að þetta ætti að vera öfugt. Kannski vex þessi misskilningur eða ruglingur í línulegu sambandi við fjölda hlutverka og ábyrgð sem við gegnum? Nú hugsa margir, mikið er hann barnalegur. Kannski eru sumir ekkert að spá í þessa hluti og kannski finnur maður ekkert út úr þessu. Svo er eiginlega aldrei tími til að velta þessu fyrir sér hvort sem er. Áreitið er svo hrikalegt að við erum í fullu starfi við að innbyrða, skipuleggja og halda öllu gangandi. Þetta gerist ekki að sjálfum sér eða hvað? Kannski er heldur ekkert gott að hugsa of mikið.

Þegar við leikum okkur skiljum við hinsvegar fullkomlega til hvers er ætlast af okkur. Að setjast á hjólið eða reima á sig hlaupaskóna er nokkurskonar frí frá hlutverkinu Bjarni Jónasson. Ég ákveð leið, set mér markmið og held af stað. Ekkert skiptir máli nema þetta ferðalag frá A til B. Ég er aldrei minna einmanna en þegar ég er einn sagði Henry David Thoreau og það passar svo sem ágætlega við mig. Þetta er tíminn til að hugsa og leita að sjálfum sér. Það er ekkert einfalt að orða þetta án þess að það líti út fyrir að maður sé orðinn brjálaður.

Þess vegna getur verið gott að leita í smiðjur snillinga sem einmitt gáfu sér tíma til að hugsa og koma því niður á blað. Hlauparinn og "heimspekingurinn" George Sheehan (hann taldi sig ekki vera heimspeking) sagði um hlaupin sín: "In that hour devoid of distraction, when the world is on hold, I can focus on the troubles and joys of becoming myself and arrive at a sort of peace. I am the closest I will ever come to who I am, what I believe and what I should do about it." Þetta er reyndar bara ein af mörgum setningum úr ritgerð sem hann skrifaði um sjálfsuppgötvun en hún stendur ágætlega ein og sér.

Um helgina hjólaði ég 70km hring um Skagafjörð. Veðrið var dásamlegt en ég horfði samt mest niður í malbikið með blóðbragð í munninum og verk í rassinum. Ég man reyndar ekkert hvort ég hugsaði eitthvað sérstakt á leiðinni. Kannski færðist ég eitthvað nær því að skilja afhverju ég er að þessu öllu saman eða kannski varð ég bara ennþá ruglaðri.

Kveðja, Bjarni

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Útivera

Mynd
Ég og Jens frændi slógum nokkra bolta saman í sumar. Vonandi náum við að spila hring næsta sumar.   Síðasti pistill fjallaði um umhverfismál og hvernig við getum öll breytt venjum okkar til að leggja eitthvað af mörkum. Ég ætla að halda áfram á svipuðum nótum en byrja samt á því að hoppa tæp tíu ár aftur í tímann. Þegar ég var í mastersnámi í íþróttafræði við HÍ gerði ég verkefni um stórmerkilega sænska rannsókn á lífslíkum fólks sem stundar golf. Ég ætla að byrja að vitna í frétt um þessa rannsókn og þið afsakið að ég nenni ekki að þýða þetta: Golf can be a good investment for the health, according to a new study from the Swedish medical university Karolinska Institutet. The death rate for golfers is 40 per cent lower than for other people of the same sex, age and socioeconomic status, which correspond to a 5 year increase in life expectancy. Golfers with a low handicap are the safest. Rösk ganga 5-7 km. í 4-5 klst. undir berum himni auk jákvæðra félagslegra- og sálrænna þátta sk...
Lesa meira

Negri í Þistilfirði

Mynd
Það er vorfílingur í mér í dag. Já djöfullinn sjálfur. Ég ætla ekkert að útskýra það neitt frekar eða vera með neinar lýsingar á smábátakörlum og sílamáfum. Svo er okkur boðið í grill í kvöld. Heldurðu það sé ekki splæs? Jens frændi sendi mér alveg hreint magnaðan póst í dag. Þetta er blaðaúrklippa frá 1977, s.s jafn gömul mér. Ég er ekki frá því að ýmislegt hafi breyst síðan þá. Smellið á myndina til að fá þetta í leshæft ástand. Ég nenni ekki að skrifa meira, Bjarni
Lesa meira

Bikarmót #1 - 2023 - Recap

Mynd
Öll vinnan í vetur að skila árangri! Jæja þá er fyrsta mót ársins búið og var það haldið í sveitinni minni laugardaginn 25.05.2024. Eins og sést á myndinni hér fyrir ofan þá gekk mér býsna vel og geng sáttur frá borði. Hefði ég tekið þessum úrslitum fyrirfram? Já! Hefði ég getað gert betur? Já.... en meira um það síðar. Laxárhringurinn með krefjandi kafla upp Hólasand (hæðakort fyrir neðan).   Brautin Brautin sem B-flokkur karla (og Elite konur) fóru byrjaði og endaði við Jarðböðin í Mývatnssveit. Við Reykjahlíð beygðum við suður fyrir vatn og héldum sem leið lá niður í Reykjadal. Rétt áður en við komum að Hafralæk í Aðaldal þá beygðum við inn á Hvammsveg og tókum stefnu á Presthvammana. Við fórum svo upp Presthvammana og upp Hólasand til baka í Jarðböðin. Brautin er 98 km og þó hækkunin sé ekki nema um 900 metrar skv. Strava, þá er hún tekin út seint, á frekar stuttum kafla og brekkurnar eru margar nokkuð brattar. B-flokkur kk og Elite-kvk að koma í gegnum Óhappið sunnan við Höfða...
Lesa meira