Hlaupið á vit forfeðranna

Hlaupaleið dagsins.

Eftir því sem hefur liðið á dvöl mína hérna í Skagafirðinum hefur áhugi minn aukist á því að fræðast eitthvað um forfeður mína sem hér bjuggu á öldum áður. Það má segja að ég hafi að vissu leiti náð að sameina þetta áhuga  mínum á hlaupum því það hefur komið á daginn, að ég hef margoft hlaupið framhjá mörgum af þeim stöðum þar sem forfeður mínir höfðu aðsetur um lengri eða skemmri tíma.

Í morgun spennti ég á mig hnakktöskuna, setti Gatorate á brúsa, setti símann í hólfið og hélt af stað í smá leiðangur á vit forfeðranna. Ég náði að fara framhjá 3 bæjum þar sem Sölvi Guðmundsson og afkomendur hans bjuggu á 19. öldinni  í þessum skemmtilega túr.

Minnisvarði um Sauðá, Laugatún í baksýn.

Ég byrjaði að því að hlaupa  upp í hverfi og framhjá þeim stað þar sem bærinn Sauðá stóð. Ég var búinn að leita mér upplýsinga og í ljós kom að það var reistur minnisvarði um þennan bæ og tóftirnar sjást ennþá. Og þetta er nánast við götuna hjá mér, ég hafði aldrei tekið eftir þessu. Þarna bjó Sölvi 1841-1848 og gegndi m.a starfi hreppstjóra eins og ég kom að  í fyrri pósti. Þar sem ég var með símann á mér gat ég smellt af myndum sem því miður eru ekki í miklum gæðum.

Svona hefur útsýnið verið fram fjörðinn frá Sauðá.

Því næst hélt ég áfram upp í hverfi og hljóp í gegnum skógræktina og yfir Sauðárgilið. Fór eftir Nöfunum, niður í gegnum malarnámurnar og yfir Gönguskarðsánna þar sem faðir Stefáns Íslandi drukknaði 1916. Þegar komið er upp gamla veginn (hinumegin við ánna) blasir  bærinn Skarð við. Þarna var Sölvi fæddur árið 1806. Árið 1834 deyr móðir Sölva og faðir hans brá búi í kjölfarið. Sölvi tók við búi foreldra sinna og bjó á Skarði þar til hann flutti á Sauðá 1841 sem fyrr segir.

Bærinn Skarð í Gönguskörðum

Nú var ferðinn heitið aftur niður í bæ. Ég var búinn að vera nokkuð þungur á mér en nú hallaði undan og mér fannst ég allur vera að koma til. Fór framhjá sláturhúsinu, bryggjunni og sem leið lá meðfram sjónum og tók stefnuna á síðasta bæinn í þessari reisu; Sjávarborg.

Bærinn Sjávarborg

Frá því ég byrjaði að hlaupa hefur Sjávarborgarhringurinn verið í miklu uppáhaldi hjá mér (sjá síðasta póst). Ég hafði samt aldrei hugmynd um að þarna bjó Sölvi Guðmundsson 1848-1857. Þar missti Sölvi fyrri konu sína, Maríu Þorsteinsdóttur frá Reykjavöllum. Í kjölfarið  brá hann búi og sonur hans Guðmundur Sölvason tók við. Sá Guðmundur fór svo víða, bjó m.a í Sæmundarhlíð þar sem hann var hreppstjóri og lést í Fagranesi á Reykjaströnd 1876. Dóttir Guðmundar var Ingibjörg sem giftist séra Bjarna Pálssyni prófasti á Ríp í Hegranesi, síðar Steinnesi í Húnþingi eystra.

Annars gekk hlaupið bara fantavel. Þetta endaði í 15km hjá mér og tók mig 1 klst og 25 mínútur. Þegar heim var komið settist ég í ísbað þar sem ég drakk heitt te og át ristað brauð. Síðan lagðist ég í heitt bað og endaði þetta á því að éta hræring með bláberjum. Það besta er; ég er ekki að ljúga orði af þessu.

Kveðja,  Bjarni