Afhverju er ég alltaf á þessum hlaupum? Ég held það sé vegna þess að ég get það. Ég hef ekki komist nær því að skilja þetta. Svo bara fer maður smám saman lengra og lengra án þess að vita hvar endamarkið er. Fór út í Varmahlíð í gær, stillti á krúsið og yfirgaf líkamann. Merkilegt hvað maður lærir bæjarnöfnin mikið betur þegar maður er á 12 km/klst en ekki 110 km/klst.

Ég held að eftir því sem maður kemst í betra form og eftir því sem maður lifir heilbrigðara lífi fari líkaminn að láta mann betur vita hvað mann vantar. Þetta er eins og frumbyggjar sem éta rætur eða eitthvað álíka eða konur sem eru óléttar og sleikja húsgögn. Fólk finnur bara að eitthvað vantar, salt, sykur etc. Fór áðan út í búð og fann að ég þurfti svið. Þegar ég stóð svo við kassann fann ég að ég þurfti líka Trópí. Hljóp til baka og náði í eina flösku. Magnað.

Kveðja, Bjarni

Ummæli

Nafnlaus sagði…
Magnað!! ....svo segir maður (frá þér séð) fram í Varmahlíð eða inní Varmahlíð.
Kv. Sigga Júlla
Bjarni sagði…
Takk fyrir ábendinguna, meikar sens.

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Útivera

Negri í Þistilfirði

Bikarmót #1 - 2023 - Recap