Skagfirsk menning
Gú de!
Ég hef mikið verið að reyna að innvinkla mig í samfélagið hérna í Skagafirði en þar sem ég hvorki kann að syngja né sitja hest hefur þetta reynst þrautinni þyngri. Einfaldasta leiðin til að ná andlegri tengingu við þessa einföldu sveitamenn er að tala illa um Húnvetninga, en á endanum kemur það ekki vel út fyrir mann sjálfan og svo verður það fjandi leiðigjarnt til lengdar. Maður verður því að hafa fleiri ása upp í erminni en helvítis Húnvetningana. Því er svo komið að ég er all rækilega búinn að lesa mig í gegnum sögu Sauðárkróks, enda atvinnulaus.
Eftir því sem mér hefur farið fram í skagfirskum fræðum, þeim mun auðveldara hef ég átt með að blanda geði við heimamenn og er nú svo komið að ég er málkunnugur öllum helstu áhrifamönnum hér í bæ. Daglega tek ég kaffirúnt á alla helstu staði og má þar nefna Byggðarstofnun, skrifstofur K.S, í Ráðhúsið og á Skjalasafnið. Heimamönnum þykir mikið til koma hversu fróður ég er um uppruna þeirra, hefðir og lífshætti. Ekki verður hrifningin minni er þeir koma í kaffi, því upp á vegg hef ég hengt mynd af séra Zophóniasi Halldórssyni í Viðvík, fyrsta formanni Kaupfélagsins. Einnig er ég með á trönum verk sem ég er að mála og er af stofnfundi Kaupfélagsins sem haldinn var á Sauðárkróki, 23. apríl 1889. Myndin er mjög í anda málverksins af Þjóðfundinum 1851 eftir Gunnlaug Blöndal og máluð í olíu. Ég ákvað þó að bæta Geirmundi Valtýssyni inn á málverkið (hann var ekki á stofnfundinum) og leist honum vel á það enda sannur atvinnumaður. Málverkið hef ég kosið að nefna Vonarneistann, fræ velgengni. Ég hef lagt ríka áherslu á það við stjórn Kaupfélagsins að gefið verði út pússluspil með þessu málverki mínu í tilefni af komandi hátíðarhöldum í apríl. Engu verði til sparað og því rakleitt haft samband við Ravensburger- pússluframleiðendann góðukunna.
Það sem ég hafði samt mestar áhyggjur af varðandi dvöl mína hér, framan af allavega, var sá pólitíski hreinsunareldur sem ég þurfti að ganga í gegnum til að ná jarðsambandi við hinn frjóa svörð. Það kom þó ekki að sök og nú hef ég laugað mig upp úr gullslegnum skírnarfonti Framsóknarflokksins og drukkið óhræddur af kaleik frjálsræðis og félagshyggju. Mér líður nú eins og lamb að vori eða kynvillingi sem kominn er út úr skápnum. Ég hef fundið mitt rétta eðli og nærist nú á þeim ávöxtum sem falla svo safaríkir af hinu gullslegna Framsóknartré. Húðflúrin eru í nánd. Framsókn á vinstri upphandlegg, merki sveitafélagsins á þann hægri og Drangey skal prýða mitt breiða bak.
Kveðja, Bjarni
Ég hef mikið verið að reyna að innvinkla mig í samfélagið hérna í Skagafirði en þar sem ég hvorki kann að syngja né sitja hest hefur þetta reynst þrautinni þyngri. Einfaldasta leiðin til að ná andlegri tengingu við þessa einföldu sveitamenn er að tala illa um Húnvetninga, en á endanum kemur það ekki vel út fyrir mann sjálfan og svo verður það fjandi leiðigjarnt til lengdar. Maður verður því að hafa fleiri ása upp í erminni en helvítis Húnvetningana. Því er svo komið að ég er all rækilega búinn að lesa mig í gegnum sögu Sauðárkróks, enda atvinnulaus.
Eftir því sem mér hefur farið fram í skagfirskum fræðum, þeim mun auðveldara hef ég átt með að blanda geði við heimamenn og er nú svo komið að ég er málkunnugur öllum helstu áhrifamönnum hér í bæ. Daglega tek ég kaffirúnt á alla helstu staði og má þar nefna Byggðarstofnun, skrifstofur K.S, í Ráðhúsið og á Skjalasafnið. Heimamönnum þykir mikið til koma hversu fróður ég er um uppruna þeirra, hefðir og lífshætti. Ekki verður hrifningin minni er þeir koma í kaffi, því upp á vegg hef ég hengt mynd af séra Zophóniasi Halldórssyni í Viðvík, fyrsta formanni Kaupfélagsins. Einnig er ég með á trönum verk sem ég er að mála og er af stofnfundi Kaupfélagsins sem haldinn var á Sauðárkróki, 23. apríl 1889. Myndin er mjög í anda málverksins af Þjóðfundinum 1851 eftir Gunnlaug Blöndal og máluð í olíu. Ég ákvað þó að bæta Geirmundi Valtýssyni inn á málverkið (hann var ekki á stofnfundinum) og leist honum vel á það enda sannur atvinnumaður. Málverkið hef ég kosið að nefna Vonarneistann, fræ velgengni. Ég hef lagt ríka áherslu á það við stjórn Kaupfélagsins að gefið verði út pússluspil með þessu málverki mínu í tilefni af komandi hátíðarhöldum í apríl. Engu verði til sparað og því rakleitt haft samband við Ravensburger- pússluframleiðendann góðukunna.
Það sem ég hafði samt mestar áhyggjur af varðandi dvöl mína hér, framan af allavega, var sá pólitíski hreinsunareldur sem ég þurfti að ganga í gegnum til að ná jarðsambandi við hinn frjóa svörð. Það kom þó ekki að sök og nú hef ég laugað mig upp úr gullslegnum skírnarfonti Framsóknarflokksins og drukkið óhræddur af kaleik frjálsræðis og félagshyggju. Mér líður nú eins og lamb að vori eða kynvillingi sem kominn er út úr skápnum. Ég hef fundið mitt rétta eðli og nærist nú á þeim ávöxtum sem falla svo safaríkir af hinu gullslegna Framsóknartré. Húðflúrin eru í nánd. Framsókn á vinstri upphandlegg, merki sveitafélagsins á þann hægri og Drangey skal prýða mitt breiða bak.
Kveðja, Bjarni
Ummæli
Skemmtilegt blogg Bjarni.
Kv. Sigríður Júlía Brynleifsdóttir