Pulp Fiction, the suitcase mystery

Ragnar sendi mér hlekk á síðu um daginn þar sem fjallað er um hvað hafi verið í skjalatöskunni í Pulp Fiction. Ég get ekki sagt að það hafi plagað mig í gegnum árin, að hafa ekki vitað það en þó verð ég að viðurkenna að ég hef oft leitt hugann að því. Þessi lesning verður því miður ekki skemmtileg fyrir þá sem ekki hafa séð myndina en fyrir hina sem hafa séð hana þá gerir þetta hana 100x betri. Ég nennti ekki að pikka þetta sjálfur eða þýða þetta en svona hljómar þetta:

If you all are anything like me then you had no idea what was in the briefcase in Pulp Fiction. So, through a friend of a friend of a friend who had a two hour conversation with Quentin Tarantino himself, I now know, and I thought I would pass along the information because it makes the movie even 100 times better than it already is.

Remember the first time you were introduce to Marsellis Wallace. The first shot of him was of the back of his head, complete with band-aid. Then, remember the combination of the lock on the briefcase was 666. Then, remember that whenever anyone opened the briefcase, it glowed, and they were in amazement at how beautiful it was; they were speechless. Now, bring in some Bible knowledge, and remember that when the devil takes your soul, he takes it from the back of your head. Yep, you guessed it. And what is the most beautiful thing about a person: his soul. Marsellis Wallace had sold his soul to the devil, and was trying to buy it back. The three kids in the beginning of the movie were the devil's helpers. And remember that when the kid at the end came out of the bathroom with a "hand cannon," Jules and Vincent were not harmed by the bullets. "God came down and stopped the bullets," because they were saving a soul. It was divine intervention.

Jæja þar hafið þið það, þið sem hafið gaman af Pulp Fiction alla vega. Fyrir hina þá er ekkert að frétta nema að ég hef látið mér vaxa yfirvaraskegg þar sem mér er alveg sama hvað fólki finnst um mig í útlöndum.

Ummæli

Nafnlaus sagði…
Sæll ljúfurinn! Vorum að koma frá Smálöndum.... ekki frá veiðum heldur frá Vittsjö þar sem vinur okkar á sumarhús. Fórum í langa gönguferð út í skóg með tvo fína hvutta með okkur. Einn 7 ára Labba og einn Flat coated, 2ja ára. Skothríðin dundi á okkur. Minnst sex riffilskot.... Andsk veiðimenn, þurfa allt að eyðileggja. Enginn friður fyrir þessum náttúrunauðgurum. Þyrfti bara að banna skotveiðar, eða hvað. Týndum slatta af kantarellum sem við svo átum smjörsteiktar af bestu lyst.
Kveðja, Pápi
Bjarni sagði…
Mmmmmmm... hljómar vel. Ég og Ragnar vinur minn vorum einmitt að spá í hvort við gætum týnt kantarellur hérna en höfum ekki ennþá drullast af stað til að athuga hvort þær vaxi hér í einhverju magni.
Nafnlaus sagði…

obboslega skemmtilegt blogg hjá þér...það er allt gott að frétta, mamma er að verða latari að kíkja og kommenta á síðuna en svo á kannski að pænga niður hanann svona til að hafa eitthvað til að segja:S
Helga
Bjarni sagði…
Nú?? Er haninn farinn að ráðast á ykkur? Það er kannski best að skjóta hann ef þið getið ekki verið úti lengur.

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Útivera

Negri í Þistilfirði

Bikarmót #1 - 2023 - Recap