Fuck it!

Þá er komið að hinu vikulega vísnahorni. Gísli Árni sendi eftirfarandi kviðling með útskýringum:

Norskur maður var að læra íslensku og var mönnum tíðrætt um hversu vel hann náði tökum á tungumálinu. Hann fór síðan að garfa í bragfræði og höfðu menn á orði að það væri nú full erfitt fyrir hann.

Hann lét sér fátt um finnast og orti:

Blessuð lóan labbar
labbar út á tún.
Ég labbar líka
labbar á eftir hún.

Þorbjörn Valdimarsson frá Landskeri í Útsveit sendi þættinum orðsendingu fyrir þáttinn. Benti hann réttilega á að rangt var farið með seinnipart vísu eftir Helga Einarsson frá Vaðli í Sandhyrnuhlíð í síðasta þætti. Ég skrifaði vísuna eftir minni og hafði ég seinnipartinn:

Hefir yfir harðan skor
haltur Vatnsdælingur

En eins og Þorbjörn bendir á, þá á seinniparturinn að sjálfsögðu að vera á þessa leið:

Hafðu hvorki háð né spott
hvar eru allir Vatnsdælingarnir?

Ég vil biðja niðjar Helga Einarssonar afsökunar á þessari afbökun minni. Í næsta þætti mun ég birta nokkrar lausavísur úr safni Helgu Ólafsdóttur frá Greppitrýni í Lúðrasveit, einu núlifandi konu á Íslandi sem getur ort með innrími og útrými á útfalli og innsogi.

Góðar stundir, Bjarni