Sóði - Dælustöð!

Vegna umræðu um kísilþörunga í síðasta pósti þá datt mér í hug að helga þennan póst Helgavogi, dælustöð kísildrullu og samanstað furðufugla. Ég bjó til nýtt albúm og ég tek það skýrt fram að engin hefur gaman af þessum myndum nema gamlir dælingahundar. Ég biðst líka afsökunar á því að hafa ekki haft tíma til að laga þær í photoshop áður en ég sletti þeim inn. Sumar eru leiðinlega dökkar og aðrar þyldu vel að vera gerðar svarthvítar. Tek mig til við tækifæri og geri listræna útgáfu af þessum myndum. Myndirnar tók ég þegar ég mætti vel við skál í vinnuna á frívakt og tók þátt í daglegum hörmungum.



Ég fór að velta fyrir mér einhverjum skondnum sögum úr voginum til að láta fljóta með svo myndirnar renni ljúfar niður. Það þyrfti eiginlega að fara að hafa ársátíð uppgjafa dælingardverga og skrásetja helstu bransasögurnar. Gefa svo út bók fyrir næstu jól. Mér dettur t.d í hug þegar ég kom þarna eitt kvöldið (einhverra hluta vegna vel við skál) og ætlaði að fá kaffi hjá Jóa Pétri. Hann var þá úti á vatni sem mér fannst móðgun svo ég kveikti í morgunblaðinu hans á planinu. Hann sá lefsefni næturinnar brenna í fjarska þar sem hann kom siglandi í land. Ég hinsvegar flúði. Næst þegar ég kom í kaffi til hans tók hann á móti mér með góðu trukki af kolsýur úr slökkvitæki. Ég varð hrímaður og kalinn í framan en þar sem mér var svo heitt að innan þá rann mér fljótt reiðin. Ég man líka þegar einhver óprúttinn dælingadvergur krossfesti hettumáv á útidyrahurðina. Hverjum hefði dottið í hug að Daði hefði framkvæmt slíkan verknað? Hann gerði það nú samt. Jæja dælingabræður og dáðadrengir, leggið hausinn í bleyti og farið að safna í bók.

Kveðja, Bjarni